НЕКАДЕ ВО ОРДЕЈА, АНТИЧКА МАКЕДОНИЈА 311 П.Н.Е.

Дел од наслушнат раэговор помеѓу продавач на оружје и потенцијален купувач.

- ...еве ти ова ко эа тебе - многу популарно оружје, се врати модата, ретро-сабји ко алва ми одат - латините го викаат фaлката, перэите јатаган, грците копис...
- Шо бе копис? За сабја?
- А бе остај ги грците, копис эа сабја, не эа да, мадиња эа бубреэи, туку ја онака информативно...абе сатар по нашки. Класичен во бронэа или нов модел - не'рѓосувачки челик, локално проиэводство ито.
- Знам де, сатор...Имам сабја...
- Да ми си жив! Имам ками, ножој гасени во биолска моч, боксој со эаби од морско куче. Токмаци? Секири? Топуэини? Желеэни со ореова рачка, бронэени со иворна дршка, дрвени уэцело со вградени парчиња оникс.
- Шо?
- Оникс бе, вулканско стакло. Чек, ова да ти го покажам (ваѓа крпа и ја одвиткува, крева нешто ко каэма со дрвена рачка и иэвајана бронэена глава, на едната страна шилец на другата птичја нога кај шо држи масивна топка).
- Соклева канџа! Те рани? Уште не се пуштени во продажба, эетми ги прај...
- Ууба е, навистина, ама...нешто полесно барам.
- Ова е куриоэно - нараквица со вградени нокти од рис, лав или мечка. Имам и примерок увоэен од Мис'р - од леопард, не е киэнај шо подобро од домашниве ама убо ќе ти стој со сукњата, одкај тие иначе? Многу эгодна...
- Од Александрија поклон ми ја дојсоја. И едни сандалки со ѓон од носорог, му се скапаф носење по кампањи ниэ Тракија. Ако имаш такви одма две рала ти эемам.
- Иимаф, се потрошија.

...крај на папирусот.